vr 28 juli: Siglufjörður – vakantiehuisje bij Husafell

Wij hadden gedacht dat de kinderen lekker lang zouden slapen, maar het vooruitzicht  op het uitgebreide hotelontbijt heeft de jongens (zij liggen met zijn drieën in de kamer naast ons) zelf laten opstaan. Als Robbert gaat kijken of ze wakker zijn, staan ze al aangekleed klaar. Isis wordt wat moeilijker wakker. Zij heeft bij ons op de kamer geslapen. De vele late avonden en drukke dagen hebben er voor gezorgd dat zij toch echt wel moe is. Haar lange haren moeten vandaag weer een keer goed gewassen en verzorgd worden. De mannen gaan daarom al naar beneden om te ontbijten, de dames zijn wat later. Haha, dat was gisteravond voor het diner ook het geval, toen hadden wij samen iets meer tijd nodig om ons klaar te maken. De afgelopen weken hebben we nauwelijks een spiegel gezien, laat staan veel aandacht aan ons uiterlijk geschonken.  Dan is het extra leuk om dat voor een gezellig dinertje wel weer een keer te doen. In het hotel hangen veel mooie zwart-wit foto’s van  het oude Siglufjördur, zowel van de omgeving als de vroeger zo florerende haringvisserij. Het Haringmuseum hier is echt een bezoek waard overigens. Wij zijn er al eerder met de kinderen geweest en hebben er heel wat tijd in doorgebracht.

Voor we vertrekken, koesteren de kinderen nog hun ‘quality time’ met de wifi. We hebben wel een wifi apparaatje bij ons, maar dat werkt niet altijd voldoende en Isis en Felix weten ook niet eens dat we het bij ons hebben. Voor het werk is het wel fijn om online te kunnen als dat nodig is (maar vooral als dat lukt…) en Julius en Stijn weten dat gelukkig goed te doseren. Het apparaatje staat ook zeker niet de hele dag aan. De snelle wifiverbinding in het hotel was daarom wel fijn.

De route van Siglufjördur langs de kust via Hofsós is  echt heel prachtig. Je hebt een uitgestrekt uitzicht langs de kustlijn over een kronkelende op en neer gaande weg. Het waait deze keer wel erg stevig en Robbert moet het stuur goed in de hand houden. Tegen de harde wind in de heuvel op valt de Defender gewoon terug in snelheid. We verbazen ons weer over de fietsers die bij deze windsnelheden het weer trotseren en toch de weg zijn opgegaan. De windvlagen zijn dan echt gevaarlijk. De rit duurt ongeveer vier uur en we zijn al met al vijf uur onderweg. Bij  Saudárkrókur doen we boodschappen en bij Stadur (waar de weg uit de Westfjorden aansluit op de 1) maken we een korte stop voor een ijsje. Stadur stelt niets voor, maar bij dit benzinestation is het altijd druk. Daarna moeten we nog een stuk over de hoogvlakte en via weg 50 en 518 richting Husafell. Ons huisje ligt ongeveer 5 km voor de watervallen Hraunfossar en de Barnafoss en 9 km voor  Husafell. Deze regio is vooral ook voor IJslanders een zeer geliefd vakantiegebied. Husafell is eerder een recreatiegebied dan een dorpje. Er is een zwembad, een golfbaan, een hele grote camping en dit is ook het startpunt voor de excursie ‘Into the glacier’, die ik afgelopen oktober heb gedaan.

Ook dit huis ligt weer heel privé in een berkenbos, heeft een hot pot (met massagestralen!), is wat kleiner, maar van alle gemakken voorzien.  De eigenaar heeft heel veel films op zijn harde schijf van de televisie staan en de kinderen kijken met veel plezier naar ‘Indiana Jones and the Last Crusade’, terwijl Robbert buiten pizza’s maakt. De massagestralen van de hot pot zijn heerlijk na zoveel hobbelritten in de auto en een winterkoninkje kijkt ons toe vanuit zijn kleine vogelhuisje bij de hot pot. ’s Avonds spelen Julius, Stijn en ik ook nog IJslands Monopoly. De ‘kanskaarten’ en ‘algemeen fondskaarten’ leveren nog wel eens een uitdaging op, maar met google translate komen we een heel eind. We gaan slapen voordat het spel af is. Monopoly duurt altijd te lang…

 

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *